Η τρίτη συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο Kópavogur της Ισλανδίας και σ’ αυτήν πήραν μέρος δύο (02) εκπαιδευτικοί, οι κ.κ. Γεώργιος Φωτεινάκης και Αμαλία Χόμπη, και τέσσερις (04) μαθητές, η Αντωνία Αποστολάκη, ο Πέτρος Πολάκης, η Αριστέα Τσάκωνα και η Δέσποινα Ψωμά. Τα μέλη των Παιδαγωγικών Ομάδων ασχολήθηκαν με τα θέματα των Στόχων της Βιώσιμης Ανάπτυξης στην Εκπαίδευση, την ενσωμάτωσή τους στην πολιτική των σχολείων και την επίτευξη της Αειφορίας στον τομέα της αλιείας.
Η ελληνική ομάδα αρχικά παρουσίασε την πολιτική της Πολιτείας που προωθεί τους 17 Στόχους σε όλες τις βαθμίδες θέτοντας το πλαίσιο εφαρμογής της Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη, λαμβάνοντας μέτρα και κάνοντας συγκεκριμένες παρεμβάσεις. Ολοκλήρωσε παρουσιάζοντας την πολιτική του σχολείου κι εξηγώντας ότι το προσωπικό έχει ευαισθητοποιήσει τα μέλη της σχολικής κοινότητας κι έχει συνεργαστεί μαζί τους σε διάφορες περιβαλλοντικές δράσεις.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο θέμα που εξετάστηκε, η ομάδα ξεκίνησε την παρουσίασή της με την αναλογία της αλιείας στο ελληνικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν για να τονίσει τη σημασία αυτού του κλάδου για την οικονομία και τη διατροφή. Έδειξε επίσης πόσο σημαντική είναι η βελτίωση της διαχείρισης της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας για να διασφαλιστεί ότι οι μελλοντικές γενιές θα συνεχίσουν να επωφελούνται από τους θαλάσσιους πόρους και τις υπηρεσίες του οικοσυστήματος. Προχώρησε στις αρχές και τη νομοθεσία που ρυθμίζει τα έργα υδατοκαλλιέργειας. Τέλος, αναγνώρισε ότι, δυστυχώς, ο κλάδος της αλιείας στην Ελλάδα δεν είναι βιώσιμος, αλλά η Πολιτεία έχει λάβει μέτρα για την επίλυση του προβλήματος.
Εκτός από αυτά, το πρόγραμμα της συνάντησης περιλάμβανε εργαστήρια και μελέτες πεδίου τα οποία εισήγαγαν τους συμμετέχοντες στην επιστημονική έρευνα και τους βοήθησαν ν’ αποκτήσουν γνώσεις και ν’ αναπτύξουν αρκετές δεξιότητες. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η μελέτη της χρήσης εναλλακτικών πηγών ενέργειας, συγκεκριμένα της γεωθερμίας, στην καθημερινή μας ζωή.
Τέλος, η ομάδα ξεναγήθηκε σε μία χώρα ιδιαίτερου κάλλους. Το ηφαιστειογενές υπόβαθρό της έχει δημιουργήσει ένα εξωπραγματικό ανάγλυφο με ιαματικές λίμνες, καταρράκτες σπάνιας ομορφιάς και επιβλητικά φιόρδ, ενώ πολύ γνωστοί είναι οι πίδακες και οι θερμές πηγές. Το πολύχρωμο Ρέικιαβικ, τα διάσπαρτα απομονωμένα χωριά, ο “Χρυσός Κύκλος”, το Βόρειο Σέλας, οι κρυφές εκπλήξεις που διαδέχονται η μία την άλλη, η σεληνιακή και απόκοσμη ομορφιά του τοπίου καταγράφηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη των μελών της.
